Latino classic = lingua fonte?

[McDutchie]

Naturalmente io es de accordo que interlingua non debe devenir "etiam un altere lingua romanic". Interlingua es concipite como un lingua international que representa maximalmente le vocabulario international del scientia, technologia, etc. dispersate in quasi tote le linguas del mundo. E iste vocabulario commun es principalmente greco-latin in forma, ma vive e se disveloppa in tote le linguas que lo ha incorporate. Assi, interlingua es ni latino classic, ni un lingua romanic, ben que illo include aspectos de ambes. Io pensa que le description "latino moderne international e simplificate" conveni a interlingua.

[giddie]

Io non vide le grande problema: le interlingua non es un lingua qui pote morir. Le interlingua non es un creation linguistic que non exista plus quando le parlatores dispare. Le interlingua es ben definite non per dictionarios autoritative, mais per un methodo que face possibile extraher un lingua con un vocabulario romance. Mesme le grammatica non es completemente rigide: le grammatica "official" del interlingua es un grammatica suggerite, basate super elementos del linguas romance con simplificationes (p.e. minus inflexiones) prendite del grammatica anglese.

Le gol del interlingua non es de esser un linga vivente, usate per multo de personas, mais de esser un instrumento utile pro facilitar le communication international. Si io parla con un parlator de espaniol, io utilisara le interlingua pro le parolas e partes del grammatica del espaniol que io non sape, e si io face un publication que parlatores de multo linguas pote vider, le interlingua es multo utile pro facer lo comprehensibile a tote aquellos.

Mais al fin, si il ha necun parlator de interlingua, le lingua non essera morte: il ha necun parlatores de interlingua pro lequal le interlingua es un lingua maternal. Le interlingua pote continuar e esser utile mesme si necun persona continua a practicar lo in foras e listas como aquello.

[bangiolo20]

@bartlett: le parolas grammatic latinic son PLUS comprehensibile "a prime viste" que le parolas romanic.

Non sempre. Vide :
an, aut, autem, diu, donec, enim, ergo, etiam, haud, igitur, ita, nam, postquam, quidem, quin, quippe, quoad, quoque, saltem, sed, sive, ut, utrum,vel
===
Pero, purtroppo, io non comprendo ces parolas :
cima, aqui, aquelle, suso, josu, longitan (del vul. lat.), mentre, fin a, fin que, subto ( subito ? 'immediatemente').
===

@grino: P.ex. le substantivo 'tempore' (ablativo latin) ha adjectivo 'temporal', in linguas national in simile casos il ha sovente un 'cavo'.

Contutto, il ha non regulas in Interlingua para derivación de adjectivos.

[bartlett]

@bartlett: le parolas grammatic latinic son PLUS comprehensibile "a prime viste" que le parolas romanic.

Non sempre. Vide :
an, aut, autem, diu, donec, enim, ergo, etiam, haud, igitur, ita, nam, postquam, quidem, quin, quippe, quoad, quoque, saltem, sed, sive, ut, utrum,vel
===
Pero, purtroppo, io non comprendo ces parolas :
cima, aqui, aquelle, suso, josu, longitan (del vul. lat.), mentre, fin a, fin que, subto ( subito ? 'immediatemente').
...

Tu deleva alicun de mi parolas. Io scribeva, "In re mi, le parolas grammatic latinic son PLUS comprehensibile "a prime vista" que le parolas romanic." IN RE MI. Io non scribeva in re tu. Forsan, alicun particulas grammatic romanic son plus comprehensibile ad iste o ille persona, e forsan alicun particulas grammatic latinic son plus comprehensibile ad iste o ille persona altere. Mi affirmation es, que interlingua debe esser standardisate, e que le IED e IG son le bases del lingua. E le IED contine multe particulas grammatic latinic. Per exemplo, il ha 'sed' e '[ma]'. Le '[ma]' appare in parentheses qauadrate.

Durante multe generationes, il habeva multe linguas auxiliar contructe. In grande parte, illos ha disparite, e le major parte de illos non habeva stabilitate satis bon. Le stabilitate es decisive. Le usages de plus de un medietate de seculo son de plus valor que considerationes theoric.

[McDutchie]

("In re mi" deberea esser "in re io", o melio, "pro me" o "quanto a me").

Io es absolutemente de accordo que le stabilitate es decisive pro le viabilitate de nostre lingua, ma al mesme tempore io crede que interlingua pote ben supportar un certe varietate de synonymos in un numero limitate de particulas grammatical.

De facto, le usage de un medie seculo ha generalmente preferite certe particulas romance a illos latinesc. Mesmo Ingvar Stenström, un del ultime prominentes persistente in le uso del particulas classic, ha recentemente abandonate "nunc" e "sed" in favor de "ora" e "ma".

Il ha un grande problema practic con "nunc": le espanioles e portugeses pote audir lor parola "nunca", que significa "nunquam" o "non jammais", le contrario de lo que on vole dicer. Isto pote explicar le preferentia general pro "ora".

Le linguage international del musica, que es derivate del italiano, ha habite un certe influentia tamben: phrases universalmente cognoscite como "allegro, ma non troppo" es le ration pro que le majoritate de interlinguistas active tende a preferer "ma" e "troppo" a "sed" e "nimis". Mesmo si "ma" e "troppo" non satisface technicamente le methodologia de IALA, iste particulas de facto ha le diffusion international le plus ample.

Altere parolas latinesc como "pro", "contra", "inter", "post", "satis", etc. resta in uso active e frequente, perque illos face parte de parolas international como "pro-gression", "contra-spionage", "inter-national", "post-natal", "satis-faction". Ancora alteres, como "ergo", "de facto", "(in) re", "a priori", "non sequitur", "prima facie", etc. face parte del linguage international del logica o del lege. Dunque, il resta multe latino classic in interlingua, mesmo in le variantes plus "moderne".

[bangiolo20]

Io es absolutemente de accordo que le stabilitate es decisive pro le viabilitate de nostre lingua, ma al mesme tempore io crede que interlingua pote ben supportar un certe varietate de synonymos in un numero limitate de particulas grammatical.

Hm...

De facto, le usage de un medie seculo ha generalmente preferite certe particulas romance a illos latinesc. Mesmo Ingvar Stenström, un del ultime prominentes persistente in le uso del particulas classic, ha recentemente abandonate "nunc" e "sed" in favor de "ora" e "ma".

Il ha un grande problema practic con "nunc": le espanioles e portugeses pote audir lor parola "nunca", que significa "nunquam" o "non jammais", le contrario de lo que on vole dicer. Isto pote explicar le preferentia general pro "ora".

Io penso, que "ora" (comunque de latin "hora") non es una mal opción ( io mismo prefero italiano "adesso" = ad + esso). Possibilemente "nun" de germano ?
Io accordo que devemo usar plus particulas romances.

[giddie]

Io es absolutemente de accordo que le stabilitate es decisive pro le viabilitate de nostre lingua

Solmente si tu vide le interlingua como un altere lingua construite, como le esperanto. Mais isto non esseva le puncto del interlingua al comenciamento. Le interlingua non esseva concipite como un lingua definite in le maniera de linguas natural: definite per su parlatores, fluide e evolvente como le altere linguas romance. No, le interlingua esseva concipite como lingua definite integremente per su linguas fonte, pro le intention de facilitar le communication international. Pro iste function, il non es necessari codificar le lingua in le maniera de un lingua natural.

Normalmente, quando duo personas qui non parla le mesme lingua tenta de communicar, illos trova vocabulario commun, e usa lingua simplificate. Illos trova lo que los es commun pro facer se comprendite. Le interlingua es un methodo scientific pro facer isto, e face lo multo ben! Io crede que il es un error tentar tractar le interlingua como un lingua de su mesme. Le interlingua trova su fortia per le facto que illo es codificate clarmente per regulas que liga lo a su linguas fonte.

[carlos soreto]

Salute!

Isto es forsan un poco foras de contexto, ma il pote ser utile a illes qui, a vices, oblida le portata practic e le philosophia subjacente al creation (e developpamento) de interlingua.

Ab un littera de Alexandre Gode a Karel Wilgenhof (publicate in Notas Mixte, folio undecime, maio 1989):

Vos sape que mi sol contribution al historia organisatori del movimento interlinguistic es que io ha nunquam tolerate un organisation investite de ulle autoritate linguistic. Interlingua es un lingua e non un causa. Illo es un instrumento e non un ideal. Illo es un occupation e non un religion. Non importa qui pote usar interlingua o abusar o corrumper lo. Le sol autoritate tolerabile es le autoritate del peso (quali- e quantitative) del labores effectuate.

Dunque, le 'puritanismo formal' (frequentemente theoric) es in interlingua (como in tote le linguas), preterite in favor del uso practic, que sanctiona le developpamento e le evolution del lingua. Un caso paradigmatic de isto es le introduction de 'besoni-' in le lexico interlinguistic: ben que non international (in le 'senso puritan') 'besonio' e su derivatos ganiava le statuto de internationalitate al ser usate per interlinguistas eminente como Ingvar Stenström; K. Wilgenhof, Ferenc Jeszenszky, i.a., e lexicographos del magnitude de Brian Sexton e Piet Cleij.

Salutationes,
cs

[McDutchie]

Sempre es remarcabile quando le gente cita Gode como autoritate linguistic in lor effortios de arguer contra le autoritate linguistic.

Gode esseva inconsistente; ille ha dicite lo que tu ha citate ("interlingua es un lingua e non un causa") e ille ha dicite le contrario a altere occasiones. Le facto es que ille presideva le Association pro Lingua Auxiliar International e su organisation promoveva de modo fundamental le causa de establir un lingua auxiliar international.

[Stan Mulaik]

Paul, tu lingua native es anglese. Assi il pare a te que particulas latin es plus familiar. Mais
considera que il ha 675,000,000 parlantes del espaniol e portuguese. Qual particulas as
plus familiar a illes: latin o romance? Adder in le francese e le italianos e reconsidera tu
selection.